نقد کامل بازی Horizon Forbidden West: گیم پلی، داستان، گرافیک

انتظارات از هورایزن فوربیدن وست به عنوان یک بازی انحصاری بالاست. ولی تا چه حد تونسته منتقدها و گیمرها رو راضی نگه داره؟

بعد از چند ماه کلنجار رفتن با دایناسورهای سایبری، نقد و بررسی کامل و بی‌طرف «غرب ممنوعه» رو آماده کردیم تا جواب همۀ سوالات راجع به این بازی رو بگیرید.

معرفی فرنچایز هورایزن: وقتی گوریل بازی می‌سازد (!)

اولین نسخه از سری بازی‌های Horizon در سال ۲۰۱۷ و با نام «زیرو داون» توسط شرکت «گوریلا گیمز» ساخته شد؛ همون کمپانی‌ای که قبل‌تر بازی خاطره‌انگیز Kill Zone رو تولید کرده بود.

به خاطر ایدۀ متفاوتش، هورایزن از همون اول نظر منتقدها رو جلب کرد: یک بازی سوم شخص اکشن نفش آفرینی و جهان‌باز دربارۀ دختری که باید دنیا رو از دست داینوروبات‌ها یا دایناسورهای سایبری نجات بده.

بلافاصله بعد از انتشار هم اقبال خوبی داشت و تونست بیشتر از ۲۰ میلیون نسخه بفروشه. به همین خاطر، گوریلا گیمز خیلی زود مراحل ساخت نسخه دوم رو شروع کرد و در سال ۲۰۲۲—بعد از ۵ سال انتظار—روانه بازارش کرد.

گیم پلی ورژن جدید بر پایه همون بازی اول بود. ولی بهبودها و ویژگی‌های تازه‌اش انقدر زیاده که علاوه بر طرفدارهای قبلی، هوادارهای خاص خودش رو پیدا کرد.

همه چیز درباره گیم پلی Horizon Forbidden West

چند دقیقۀ اول گیم پلی هورایزن ۲۰۲۲ مثل اکثر سوم‌شخص‌های نسل قبلی به نظر میاد. ولی خیلی زود متوجه می‌شید با یک اثر کاملا متفاوت و مدرن طرفید.

در «غرب ممنوعه» هیچ چیز ممنوع نیست: پارکور، پرواز، شنا، سوارکاری و هر المانی که می‌تونه بازی رو جذاب‌تر کنه در گیم پلی وجود داره.

با اینکه هدف اصلی شما کشتن داینوروبات‌ها و انجام ماموریت‌های اصلیه، ولی تنوع کارهایی که می‌تونید در نقشه انجام بدید انقدر زیاده که چیزی براتون تکراری نمی‌شه.

برای اینکه بهتر با گیم پلی Forbidden West آشنا بشید، هر بخش رو به شکل جدا نقد می‌کنیم.

• مبارزات سوم شخص

از نظر درگیری با دشمن‌ها و ربات‌ها، هورایزن همون حس ناب نسخه قبلی رو انتقال می‌ده. ولی نمی‌شه گفت تحول بزرگی درش اتفاق افتاده. مکانیزم تیراندازی و هدف‌گیری استاندارد و لذت بخشه.

اما ضعف اصلی مبارزات، کمبود سیستم دفاع کردنه. درسته که شما می‌تونید به حملات دشمن جا خالی بدید، ولی جای خالی یک سیستم ضد حمله مثل Elden Ring یا حتی اساسینز کرید حس می‌شه.

البته درگیری با باس‌ها و ربات‌های غول‌پیگر واقعا بی‌نقص و حماسیه؛ جوری که انگار دارید خدای جنگ بازی می‌کنید ولی گیم پلی به اندازه Red Dead Redemption واقع‌گرایانه‌ست و کاراکتر اصلی‌تون «لارا کرافت» از بازی تومب ریدره که به آینده سفر کرده. (مثال عجیبی بود، ولی واقعا این حس رو داره).

• مراحل اصلی و فرعی

یکی از مشکلات بازی‌های Open-World اینه که توازن بین داستان و ماموریت‌های جانبی رو گم می‌کنند. البته عناوین خاصی مثل Witcher 3 بودند که این کار رو به شکل استادانه انجام دادند و در خاطره همه گیمرها ثبت شدند.

خبر خوب اینه که هورایزن از پس این کار بر اومده. شاید نتونه جای ویچر ۳ رو توی قلب ما گیمرها بگیره، ولی واقعا باعث نمی‌شه فکر کنید ماموریت‌های جانبی تکراری و خسته کننده‌ان.

در اصل، بعضی از Side Quest ها انقدر خوبن که می‌تونن روی مسیر داستان هم تاثیر بذارن و یا دید شما رو نسبت به دنیای «غرب ممنوعه» تغییر بدن. در کنارش، مینی‌‌گیم‌هایی مثل بردگیم‌های استراتژیک هم توی بازی وجود دارند که شما رو یاد ورق بازی و شرط بندی‌های Red Dead می‌اندازه.

از این‌ها بهتر اینه که ماموریت‌های اصلی با دقت بالا، هیجان کافی و دُز مناسب داستانی طراحی شدند. حتی می‌شه گفت: کمپین هورایزن فوربیدن وست، شما رو یاد بازی‌های Naughty Dog مثل آنچارتد می‌اندازه؛ تمیز، روان و آدرنالین‌محور.

• سلاح سرد و گرم

طراح‌های «گوریلا گیمز» واقعا وقت زیادی رو صرف اضافه کردن اسلحه جدید کردند. داستان بازی محدودیت‌هایی رو برای سلاح «الوی» ایجاد می‌کنه چون اون در دنیایی زندگی می‌کنه که ترکیبی از زندگی غار نشینی و تکنولوژی‌های فوق پیشرفته‌ست.

با این وجود، شما یک مهمات‌خونه از کمان‌ها، نیزه‌ها، و ابزارهای دست‌ساز عجیب و جالب دارید که به شدت هم تاکتیکال هستند. یعنی اگه در جای مناسب و زمان درست ازشون استفاده نکنید، به درد نمی‌خورند.

همین باعث می‌شه ارتباط خاصی با اسلحه‌تون برقرار کنید. اینجوری نیست که بتونید با هر چیزی به سمت داینوربات‌ها شلیک کنید و منتظر باشید بمیرند. باید فکر کنید، انتخاب کنید و به موقع واکنش نشون بدید تا از نقطه ضعف دشمن به نفع خودتون بهره ببرید.

اکثر شوترهای سوم شخص سلاح‌های متنوع رو مثل وسایل دکوری در اختیار شما می‌ذارند. در نهایت فرق خاصی نداره با کدوم‌شون به سمت دشمن شلیک کنید چون نتیجه یکسانه. ولی هورازین جدید این کلیشه رو کنار زده و چالش انتخاب سلاح رو پر رنگ‌تر کرده.

• مهارت‌ها و Skill Tree

نمی‌شه یک بازی نقش آفرینی ساخت و سیستم رشد مهارت براش در نظر نگرفت. البته که Horizon Forbidden West هم از این قاعده مستثنی نیست.

نکته خیلی متفاوتی درباره «درخت مهارت» وجود نداره و مثل اکثر بازی‌هاییه که احتمالا قبلا هم تجربه کردید. جنبه مثبتش اینه که Skill ها می‌تونن گیم پلی و حتی درجه سختیِ بازی رو تغییر بدن.

شما می‌تونید مهارت‌های خودتون رو در ۶ بخش متنوع آپگرید کنید که هر کدوم بخش خاصی از قدرت‌های «الوی» رو بهبود می‌بخشه. مثلا با قوی‌تر کردن بخش Hunter، تیراندازی و هدف‌گیری شما بهتر و چند حرکت تاکتیکی هم به گیم پلی اضافه می‌شه.

• حرکت‌ها و انیمیشن‌

۶۰ فریم بر ثانیه در نسل جدید باعث شده که حرکت‌ها و انیمیشن‌ها روان‌تر و نرم‌تر از همیشه باشه. اما این همیشه هم نکته مثبتی نیست. در بعضی از قسمت‌های گیم پلی، ممکنه حس کنید کاراکتر شما زیادی واکنش نشون می‌ده و با یک حرکت کوچکِ دسته، تغییر جهت‌های غیر قابل پیش‌بینی‌ای نشون می‌ده.

البته این مشکل رو اکثر بازی‌ها دارند و مختص هورایزن نیست. خوشبختانه تاثیر منفی‌ای روی گیم پلی هم نداره و فقط می‌تونه کمی اعصاب خرد کن باشه؛ همین.

انیمیشن‌ها و حرکت‌های کاراکترها هم واقعا در شأن نسل جدیده و واقع‌گراییِ مناسبی داره.

بررسی داستان هورایزن غرب ممنوعه

در نقد بازی Elden Ring به این نکته اشاره کردیم که دنبال کردن خط داستانی سردرگم کننده و سخته. اما روایت هورایزن فوربیدن وست شفاف، واضح و عمیقه.

اتفاقات بازی ۶ ماه بعد از پایان نسخه قبلی (Zero Dawn) شروع می‌شه. الوی همچنان سعی داره با پیدا کردن GAIA و کامل کردن کدی که دکتر الیزابت برای نجات بشریت نوشته، دنیا رو به جای امنی برای همه تبدیل کنه. ولی داستان با پیچش‌های زیادی روبرو می‌شه که ما دوست نداریم اسپویل کنیم.

در نقد داستان فوربیدن وست می‌شه گفت که باعث شگفتی شما نمی‌شه. در واقع، حتی اگه بعضی از کات سین‌ها رو تماشا نکنید، در نهایت متوجه می‌شید که جریان از چه قراره.

این رو هم می‌شه اضافه کرد که انتخاب دیالوگ‌ها در روند داستان تاثیر خاصی نداره و «غرب ممنوعه» پایان‌های مختلفی نداره.

شخصیت‌ها

یکی از انتقادها به نسخه قبلی این بود که کاراکترهای خشک و ضعیفی داشت. مخصوصا وقتی وارد دیالوگ می‌شدید، رفتار NPC ها رباتیک و بی‌روح به نظر می‌رسید.

در ورژن ۲۰۲۲، این مسئله پیشرفت زیادی داشته. حالا شخصیت‌ها زنده و پر احساس هستند و حتی صداگذاری و چهره‌هاشون هم این رو به خوبی منعکس می‌کنه.

ارتباط شما با یارهای کمکی مثل Varl هم قوی‌تر از قبل شده. جوری که واقعا در گیم پلی حس تنهایی ندارید و وجود یک دوست رو حس می‌کنید.

خرده داستان‌ها

همین چند وقت پیش و در نقد بازی دایینگ لایت ۲، از این گلایه کردیم که ماموریت‌های جانبی معنی و مفهوم خاصی ندارند. این ایراد اصلا در فوربیدن وست به چشم نمی‌خوره.

بعضی از خرده داستان‌ها انقدر مهم و عمیق‌ان که عملا فرقی با کمپین و داستان اصلی ندارند.

بررسی نقشۀ بازی – زندگی در جهانی زنده

پرواز کردن از این سر تا اون سر نقشه ۱۲ دقیقه طول می‌کشه. همین نشون می‌ده با مَپی طرف هستیم که هم از نسخۀ قبلی بزرگ‌تره هم از بازی‌هایی مثل GTA V.

البته داشتن یک نقشۀ بزرگ به تنهایی یک امتیاز مثبت نیست. خوبیِ هورایزن فوربیدن وست اینه که پر از ماموریت‌های جانبی، پازل‌های مخفی، آیتم‌های جالب و سورپرازهای بی‌انتهاست.

هر منقطه‌ای که روی نقشه می‌بینید، قابل دسترسیه و خبری از دیوارهای نامرئی و ساختمون‌های دکوری نیست. یعنی بازی شما رو دعوت می‌کنه کنجکاو باشید، همه جای نقشه رو بگردید و چیزهای جدید کشف کنید.

گرافیکی که قدرت نسل نهم رو به رخ می‌کشه

برعکس بازی‌هایی مثل الدن رینگ، هورایزن مطابق با قدرت گرافیکی نسل نهم و کنسول PS5 طراحی شده. برای همین، مناظر و جزییات بازی فوربیدن وست به معنی واقعی کلمه خیره کننده‌ست.

اگه به اندام‌های مکانیکی داینوروبات‌ها دقت کنید، متوجه می‌شید که حتی کوچک‌ترین اعضاشون هم با دقت کامل طراحی شده و انگار همه‌شون توسط یک تیم مهندسی فنی رباتیک ساخته شدند.

چهرۀ شخصیت‌های اصلی و فرعی احساسات رو به خوبی منعکس می‌کنه و شرایط جوی هم دائما در حال تغییره؛ هر لحظه ممکنه برف، باران و طوفان شروع بشه و روی روند بازی تاثیر بذاره.

اما گرافیک بالا دردسر خاص خودش رو هم داره: باگ‌های بیشتر. با این‌که باگ‌های هورایزن فوربیدن وست زیاد نیست، ولی هر از چند گاهی با اتفاقات عجیبی مثل غیب شدن کاراکترها یا قطع شدن صدای بازی روبرو می‌شید.

اگه کاربر PlayStation 5 هستید و تحمل باگ‌ ندارید، بهتره از گزینه Performance استفاده کنید. در این حالت، واقعا ایرادات بازی به حداقل می‌رسه و گیم پلی از شن‌های روان هم روان‌تر می‌شه.

ولی خب گزینه Resolution در پی اس فایو هم وسوسه کننده‌ست. با فعال کردنش، گرافیک فوربیدن وست به طرز چشم‌گیری بیشتر می‌شه و جزییات بالاتر می‌ره. (هرچند صدای فن کنسول هم به اوج خودش می‌رسه).

حواشی Horizon Forbidden West و سایۀ سنگین الدن رینگ

هورایزن فوربیدن وست و الدن رینگ تقریبا در یک بازۀ زمانی منتشر شدند و عملا مثل مهره‌های جنگ شرق و غرب باهاشون برخورد شد. در یک طرف، شاهکار جدید هیده‌تاکا میازاکی با کلی طرفدار سر سخت، در طرف دیگه یک بازی انحصاری با بودجه سنگین و گرافیک نسل نه.

حواشی از جایی شروع شد که طرفدارهای این دو تا بازی با هم درگیر شدند. گیمرهایی که فوربیدن وست رو دوست داشتند، معتقد بودند که الدن رینگ ارزش این همه توجه رسانه‌ای رو نداره و از هورایزن ضعیف‌تره. طرفدارهای سری سولز هم می‌گفتند که Horizon یک بازی تجاریه و گیم پلی سطحی و ساده‌ای داره که حتی قابل مقایسه با عمق و ژرفای (!) اثر میازاکی نیست.

توجه منتقدها هم بیشتر به Elden Ring جلب شده بود و به خاطر سختیِ گیم پلی و گستردگی نقشه‌اش، همه در حال تعریف و تمجید از ژاپنی‌ها بودند و کسی به Forbidden West اهمیت نمی‌داد—البته به جز گیمرها.

اگه فروش هر دو بازی رو مقایسه کنید، مشخصه که فوربیدن وست و کمپانی گوریلا گیمز برنده میدانه چون این بازی در حد ۵ میلیون نسخه بیشتر از الدن رینگ به فروش رفته.

ولی اگه بودجه‌ای که صرف ساخت این دو بازی شده رو در نظر بگیرید، به نظر میاد که الدن رینگ با هزینه کمتر تونسته بازی سودآورتری بسازه.

دلیل توجه بیشتر منتقدها به Elden Ring اینه که توسط یک شرکت غیر آمریکایی و بدون در نظر گرفتن استانداردهای غربی تولید شده. در واقع یک نوع شجاعت در گیم پلی سری سولز وجود داره که اون رو خاص‌تر از رقباش می‌کنه.

اما این دلیل نمی‌شه که جلوی دیده شدن بازی‌های دیگه گرفته بشه و همون‌طور که از مقایسۀ فروش هر دو محصول می‌شه نتیجه گرفت، فوربیدن وست زیر سایۀ هیده‌تاکا میازاکی نمونده و اتفاقا عملکرد موفقیت آمیزی داشته.

نظر باقی منتقدها درباره هورایزن فوربیدن وست چی بوده؟

سایت IGN نمره ۹ از ده رو به این بازی داد و میانگین نمراتش در سایت Metacritic هم ۸۸ از ۱۰۰ بوده. اکثر منتقدها به این نکته اشاره کردند که: «فوربیدن وست همۀ انتظاراتی که از دنبالۀ بازی قبلی انتظار داشتید رو برآورده می‌کنه».

در ایران هم زومجی در نقد Forbidden West نوشت که قسمت‌هایی از محتوای بازی اضافی و قابل حذفه و در کل نمره ۹ از ۱۰ رو بهش داد. ویجیاتو هم ایراد جز « مشکلات ریز فنی گرافیکی» از بازی نگرفت و بهش ۹۳ از ۱۰۰ داد.

چطور می‌شه قبل از خرید تستش کرد؟

یکی از راه‌های مناسب برای امتحان کردن این بازی قبل از خریدش، اجاره هورایزن فوربیدن از گیم رنتره.

با این کار، حداقل هزینه رو می‌کنید، دیسک رو درب منزل تحویل می‌گیرید، همه نکاتش رو بررسی می‌کنید و اگه خوشتون اومد، می‌خریدش.

جمع بندی و امتیاز گیم رنتر به غرب ممنوعه

شاید Forbidden West تحولی در دنیای بازی‌های سوم شخص نباشه، ولی قطعا یکی از بهترین‌های این سبکه. گیم پلی سرگرم کننده، طراحی بصری عالی و نقشه‌ای که شما رو ساعت‌ها درگیر کنجکاوی می‌کنه؛ همه و همه باعث می‌شه که امتیاز گیم رنتر به این بازی، ۷.۸ از ۱۰ باشه.