اگر از گیمپلیهای تکراری نسل هشتم و کشتارهای خونخوارانه برای XP گرفتن خسته شدهاید، بازی Death Stranding حکم کشتی نجاتتان را خواهد داشت.
درست در زمانی که صحبتهای عرضهی نسل نهم شروع شده، این اثر از «هیدئو کوجیما» تجربهای منحصربفرد و کم نظیر را به شما ارائه میدهد که ممکن است تا مدتها مشابه آن را پیدا نکنید.
تجربهی بازی Death Stranding قطعا برای همهی گیمرهای نسل هشتم ضروری است؛ چون اینبار با اثری روبرو هستیم که داستانهایش را برای نوه ها و نتیجههامان هم تعریف خواهیم کرد.
مانند بسیاری از گیمهای نسل هشتم، دث استرندینگ در بازهای از زمان اتفاق میافتد که جهان تا مرز نابودی رفته و فقط عدهی معدودی از انسانها زنده ماندهاند. جهانی که در حال حاضر بیشترین آسیب را از قطع شدن ارتباطات میخورد و به دنبال راهی برای اتصال مجدد شهروندانِ UCA (آمریکای پساآخرالزمانی) به یک شبکهی ارتباطی است.
شما در این بازی، در قالب شخصیت «سم» برای بازسازی پلهای ارتباطاتی بشر تلاش خواهید کرد. اما این تمام ماجرا نیست و خطرات بسیاری (از روحهای سرگردان گرفته تا شورشیهای مسلح) در این مسیر شما را تهدید خواهند کرد.
هرچند تعداد شخصیتهایی که در روند داستان حضور دارند زیاد نیست، اما فلشبکهای به موقع کارگردان روایت را به خوبی پیش برده و یک پایان راضی کننده به بازیکن ارائه میدهد.
متاسفانه خبری از پایانهای متفاوت در قصهی دث استرندینگ نیست و شما بیشتر نقش تماشاگری را دارید که در ساخته شدن فیلم مورد علاقهاش دست دارد.
یکی از وظایف اصلی شما در طول بازی حفظ تعادل «سم» در مسیرهای صعبالعبور نقشهی بازی و جلوگیری از زمین خوردن اوست. تیم Kojima Production در گیمپلی DS از کنترلر به خوبی کمک گرفته و با تبدیل جویاستیکها به هدایتگر پاهای کاراکتر اصلی، بازیکنان را از نزدیک با دشواریهای تحویل بستهها و حمل بارهای سنگین درگیر کرده.
هرچند حفظ تعادل یک بازیکن برای جلو بردن مراحل مثل گیمپلی بازیهای موبایل به نظر میرسد، اما دث استرندینگ قطعا چیزهای بیشتری برای ارائه دارد.
مثلا وقتهایی که مورد حملهی BT ها (روحهای سرگردان روی نقشه) یا شورشیها قرار بگیرید، پیاده روی کردن و حفظ تعادل به هیچ وجه جانتان را نجات نخواهد داد. در این لحظات شما باید با تمام تجهیزاتی که دارید از خودتان، بستههایی که حمل میکنید و نوزادی که به شکمتان چسبیده محافظت کنید.
کامبت سیستم یا نحوهی مبارزات دست کمی از سری MGS نداشته و تنوع درگیریها و مهارتهای رزمی «سم» شما را سرگرم خواهد کرد. شما حتی میتوانید بستهای که در دست دارید را به سمت دشمنان پرتاب کرده و بیهوششان کنید. ولی سلاحهای دیگری مثل «هندگان» نیمه اتوماتیک، هفتتیرِ شبهکش (ضد BT، (Rifle دور بُرد و تفنگ مخصوص شلیک گلولههای پلاستیکی هم در اختیارتان خواهد بود.
کوجیما در بازی Death Stranding کاری کرده که «کُشتن» به گزینهی آخرتان تبدیل شود. با اینکه در طول گیمپلی پنجاه ساعتهی بازی مهمات متنوعی به کاراکترتان اضافه میشود، ولی همچنان قبولِ مسئولیتِ گرفتن جان یک انسان برایتان سخت خواهد بود.
از آنجایی که همهی کشته شدگان در DS به ارواح سرگردان تبدیل میشوند، Stealth یا مخفیکاری بهترین گزینهی شماست. ولی نمیتوان ادعا کرد که Death Stranding یک بازی در سبک مخفیکاری است؛ چرا که انتخاب نحوهی مبارزه با دشمنان و ارواح به عهدهی خودتان است.
استاد کوجیما در این AAA تاکید زیادی روی بشردوستی، همزادپنداری و پشتکار دارد. اما در بخش مولتای پلیر DS، هیچ بازیکن دیگری خلوتتان را بهم نخواهد زد. در عوض، بازیکنان از طریق جا گذاشتن وسایل نقلیه، ساختن جاده و راهنماییهایی از این دست، به یکدیگر کمک خواهند کرد.
درست در زمانی که حس میکنید عبور از فلان رودخانه یا صخره غیر ممکن است، متوجه نردبانی میشوید که توسط بازیکن قبلی آنجا رها شده. البته شما هم بعد از عبور از موانع به کمک این دوستان نامرئی، میتوانید با «لایک» ازشان تشکر کنید.
این سیستمِ همکاری تا حدودی مشابه بازی Dark Souls است و نمیتوان آن را یک ایدهی ناب دانست. ولی نحوهی پیاده سازی آن و همخوانیاش با ماهیت بازی (که برقراری ارتباط است) نتیجهی کار را لذت بخش کرده.
خرید بازی Death Stranding با توجه به قیمتهای نجومی امروز اصلا کار راحتی نیست و همین مسئله، تجربهی این شاهکار را برای بسیاری از گیمرهای ایرانی غیر ممکن کرده. اما ما در گیم رنتر همیشه به فکر این دسته از بازیکنان بوده و با ارائهی سرویس اجاره بازی Death Stranding، امکان لذت بردن از جدیدترین اثر کارگردان سری بازیهای «متال گیر سالید» را برای همهی شما فراهم کردهایم.
پس همین حالا سفارشتان را ثبت کرده و با کمترین هزینه، دث استرندینگ را برای هر مدتی که نیاز دارید، درب منزلتان تحویل بگیرید.