ما در گیم رنتر از یک چیز مطمئنایم: «در هر خانواده ایرانی، حداقل یک نفر بازی فکری UNO را بلد است». اما جالبتر این جاست که خیلی از این کار بلدها، تا به حال کارتهای اونو را به دست نگرفتهاند و قواعد بازی را صرفا به خاطر آشنایی با «هفت خبیث» میدانند.
ولی صبر کنید؛ در این مطلب به مواردی اشاره کردهایم که حتی متخصصین این بازی کارتی هم کمتر با آنها مواجه شدهاند. پس خیالتان راحت... اینجا خبری از توضیح قوانین و تکرار مکررات برای بار هزارم نخواهد بود. (ما برایتان اطلاعات مفیدتری داریم!).
یک دورهمی فقط به بازی فکری اونو احتیاج دارد تا از هرگونه کسالت و خستگی در امان باشد. این کارد گیم آنقدر ساده است که هر جمعی با هر سن و شرایطی درگیرش میشود؛ و محدودیت تعداد بازیکنان هم برخلاف بازیهایی چون کهربا یا ۱۳ سرنخ، ۲ الی ۱۰ نفره است.
چه دو نفر باشید چه ده نفر، فقط کافی است کمی خبیث باشید. حس رقابتی که در این بازی وجود دارد شیرینترین بخش آن است. «اونو» به شما اجازه میدهد که اگر تمایل داشتید، گاهی به بازیکن مورد علاقهتان رحم کنید. اما کمتر کسی را پیدا میکنید که انقدر مهربان باشد!
یکی دیگر از نکات جذاب این است که بازیکنان میتوانند قوانین، جریمهها و پاداشهای مخصوص خودشان را به بازی اضافه کنند تا هیجان کار دو چندان شود. این قضیه آنقدر رواج پیدا کرده که شرکت سازنده در محصولات جدید خود چند کارت بدون طرح و رنگ قرار داده که مصرف کنندگان ایدههای خود را با استفاده از آنها به گیم پلی اضافه کنند.
بیشتر از ۵۰ سال از معرفی این کارد گیم به دنیای سرگرمیهای رومیزی میگذرد و در این مدت، اغلب اصول آن ثابت باقی مانده. ولی بازی فکری DOS در سالهای پیش به عنوان دنبالهای برای این محصول روانه بازار شد و توجه منتقدین و مخاطبان را نیز به خود جلب کرد.
عده ای علارغم وجود تفاوتهای فاحش، «اونو» را با «داس» مقایسه میکنند. حال سوال اینجاست که کدام محصول بهتر است؟
DOS به شکلی طراحی شده که بازیکنان بیشتر از یک کارت را در هر نوبت خرج کنند. به این صورت که آنها قادر خواهند بود دو کارت از یک رنگ که جمعی برابر با «حکم» داشته باشد را بازی کنند و یا دو کارت مجزا را زمین بیاندازند؛ چرا که «حکم» در داس دو یا چند کارت است.
از طرفی، خبری از Wild Cards و Action Cards نیست و «داس» فقط دو کارت بدون عدد دارد—یکی برای تغییر رنگ و اعداد، دیگری برای استفاده به عنوان جوکر.
اگر اهل حساب و کتاب باشید و استراتژی را به هیجان ترجیح دهید، DOS گزینهی بهتری نسبت به UNO است. در این محصول، شما باید بیشتر فکر کنید و تصمیمات را بر اساس حرکت بعدی رقیبان، دستِ فعلیتان و احتمالات بگیرید. در حالی که اونو روند سریعتری دارد، هیجاناش بیشتر است و فاکتور شانس بالاتری دارد.
ولی بدون شک، این سلیقه و نیازهای شماست که گزینهی بهتر و نهایی را تعیین خواهد کرد.
بله؛ به غیر از نسخهی مادر، دو مدل شناخته شده از این محصول تحت عناوین UNO ACTION و UNO FLIP وجود دارد. «اونو اکشن» تفاوت خاصی با ورژنی که میشناسیم نداشته و صرفا یک قطعه اضافی برای کارت دادن به بازیکنها دارد. این قطعه که با باطری کار میکند، دستهی ورقها را داخل خود داشته و بعد از فشار دادن دکمهاش، یکی را به بیرون پرتاب میکند تا شکل و شمایل بازی هیجان انگیزتر شود. (البته چند کارت متفاوت هم در این نسخه به چشم میخورد).
مورد دوم اما طرفداران بیشتری دارد؛ چراکه یک ویژگی منحصر به فرد در آن به چشم میخورد: همهی ورقها دو طرفهاند و بازی از هر دو رو ممکن است.
UNO FLIP به گونهای طراحی شده که در صورت استفاده از برگِ Flip، همهی بازیکنها مجبور باشند دستِ خود را بچرخانند و از طرفِ دیگر به بازی ادامه دهند. همین اتفاق به ظاهر ساده کل روند گیم پلی را تغییر داده و ممکن است برندهها را به بازنده تبدیل کند—یا برعکس.
اگر دنبال یک سرگرمی خانوادگی، مهیج و چالش برانگیز هستید، اونو خودِ جنس است (!). شما به راحتی میتوانید با اجاره UNO از گیم رنتر در همین صفحه، آن را همین امروز درب منزلتان دریافت کرده و با کمترین هزینه، شیرینی و لذتِ دورهمیِ بعدیتان را تضمین کنید.